Bugun uzun aradan sonra Dilara ile bulustuk. Daha dogrusu pek de uzun ara sayilmaz ama uzun aradan sonra yalniz bulustuk diyelim. Geyik (!) yaptik bol bol. Tesvikiye House Cafe’de baslayan sohbetimiz (Tesvikiye House Cafe’yi bir turlu sevemedim…) Topagaci’ndaki Mahalle’de devam etti… Alin bir de 1 sene onceden Dilara&Ipek fotografi 🙂KUCUK, SAMIMI
Mahalle’yi epeydir duyuyordum ama hic gitmemistim. Dilara “E hadi” diyince ben de “E hadi +1” dedim ve gittik. Mekanin disinda cok seker bir sekilde birkac masa var, icerisi ise daha genisce. Iki kocaman koltuk var ki insan o mahallede oturunca “Eh gazetemizi Mahalle’de okuyalim, cay da iceriz” diyebilir. O kadar konforlu anlayacaginiz. En onemli seylerden biri de mekanda cok guzel muzikler caliyor. Zaten ogrendim ki Nisantasi’ndaki Buz Bar’in isletmecilerinden biri acmis Mahalle’yi. Buz Bar’a birkac gidisimde de harika muzikler caliyordu. Her mekanda buna rastlayamiyoruz maalesef. Duyduguma gore yemekleri de lezzetliymiz ancak ben corba ictim ve pek de begenmedim… Yine de Nisantasi kaosundan yorulan ama Nisantasi’ni sevenlerdenseniz arada bir Mahalle’yi deneyebilirsiniz.
