Efendim dün akşam ani bir karar ile Sophie Ellis Bextor konserine gittim. Yazın EFes Pilsen One Love’da izlemiştik gerçi ama ben bu konsere de gitmek istiyordum. Sonra üşengeçliğimden vazgeçmiştim ama dün Elif arayıp da “Hadi gelsene” dediğinde “Piki!” dedim ve saat 22:00 gibi Midpoint’te buluştuk… (Sağda bir adet Elif & İpek fotoğrafı)

Babylon yıllardır çok sevdiğim bir mekan olmasına rağmen tıkış tıkış olması çok itici. “Ay ne güzel, konser dolu dolu” diye sevinmek mümkün değil. Yani böyle akın akın insan geliyor, herkes üst üste insan Sophie Ellis Bextor gibi bir ismi dinlerken dans etmek istiyor ama ne mümkün! Bırakın dans etmeyi rahat bir şekilde ayakta durmak bile imkansız. Put gibi durmanız gerekiyor, saygısız insanlar da cabası. İtiş kakış… Bu yüzdendir ki çoğu konserin sonunu getiremiyorum Babylon’da nitekim dün de öyle oldu. Bir noktadan sonra “Yeteeer!” diye çığlık atmak istiyor insan. Bence insanların konserleri rahat seyredebileceği bir “kişi sayısı sınırlandırması” getirmeliler. “Tıklım tıklımdı” söylemi mekanları popüler kılmıyor, aksine insanı soğutuyor…

Efes Pilsen One Love’da zaten bir harikaydı ama dün daha da bir iyiydi sanki. Zaten bar konseri ile festival çok farkediyor. Bir kere çok sıcak bir ortam oluşuyor (eh bir de üst üsteydik!). Yeni bir parçasını (adını hatırlamıyorum) ilk defa bu konserde çaldı, çok beğendim. Sahnede yine çok hareketliydi ve tabii ki yine çok güzeldi! En son bir Arcade Fire cover’ı çalıyordu ki mekanı terkedip Otto’ya gittik. Çok isterdim konserin sonuna kadar kalayım (ki başında öyle düşünmüyordum yorgunluktan) çünkü çok güzel bir konserdi ama kalablık dayanılır gibi değildi dediğim gibi ve kaçtık…