Neden boyle bir sey yaptim bilmiyorum ama gecenlerde aldim ve okudum bu kitabi. Biteli epey bir oldu hatta su an Simone de Beauvoir’nin hayatini okuyorum ama anca yazabiliyorum.

Aldim cunku rafta gordum ve bu aralar “Hayat Uzerine Dusunceler” icerisinde oldugumdan basligini gorur gormez “Belki…” dedim “Belki biraz iyi gelir bana”. Hem insan kafasi boyle dusuncelerle doluyken baska konuya zor adapte oluyor bazen. Kafam hazir bu konularla mesgulken cuk oturur dedim.

Azimle ve inatla bitirdim kitabi. Katildigim bircok nokta da oldu. Sacma buldugum yerler de. Ama inanilmaz agir bir kitap. Yani zaman zaman fenalik basiyor. “Yeter!” diye ciglik atip kitabi firlatmak istiyorsunuz. Zaten dili agir, eh konu zaten cok agir derken gercekten fena oluyor insan. Ama insanin bencilligi, ‘gercek ask’, evren, yasam/ölum… Ne ararsaniz bu kitapta. Sorulara cevap bulmak degil de dusuncelerinize yenilerini katmak adina okuyabilirsiniz. Bana agir geldigini de soylemeliyim. Yalniz “Simone de Beauvoir – Ozgurlugu Yazmak” muthis.