Gectigimiz bir haftamin her bos anini bu kitapla gecirdim. Gece yatmadan once, metroda, metrobuste… Bir an olsun elimden birakmak istemedim. Aslinda ilk etapta kapaginda yazan “Artik ask hikayeleri yazilmiyor diyenlere” lafi beni germisti. Sevmem oyle vicik vicik ask hikayelerini ama bu hic de oyle degil bambaska bir kafada…

Bilmiyorum baska okurlarda ne gibi etki yaratti ya da bu yaziyi okuduktan sonra okuyacak olanlarda ne gibi bir etki yaratacak ancak kitap boyunca hep kendimi zaman yolculugu yaparken hayal ettim. Nerelere giderdim, neyi bastan gormek isterdim. Neyi tekrar tekrar gormek isterdim… Hem de hic bir sekilde degistirme sansim yokken. Hic sikmayan, son derece surukleyici bir kitap. Evet, bir ask hikayesi ama bambaska duygular da barindiriyor.

Kitap ayni zamanda 2009’da bir de sinemaya uyarlanmis. Eric Bana da basrolde. Yalniz anladigim kadariyla kimse begenmemis filmini Twitter’da filmi soran bir tweet attigimda Cengiz Semercioglu da “Hayal kirikligina ugrarsin.. Time Traveler’s Wife kitabı muthis filmi kotu olan yapimlardandir…” yazdi. Yani sinemaya uyarlanan bir cok kitap gibi. Cok alakasiz ama mesela “The Other Boleyn Girl”u film olarak da epey begenmis ve sasirmistim. Neyse film bir yana kitabi okuyun derim. Ben de bulur bulmaz filmi izleyip yorumlarimi yazacagim ama.