AnneSu ve çirkin Susu:)

Aile mevzusu ilginç bir şey… Kalabalık aile karşıtı (yorucu çünkü) ama çekirdek aile manyağıyım sanırım kendi içimde… Zaten benim cidden miniminnacık bir ailem var. Ve bu hafta sonu hem Susu’nun (epeydir bahsetmemiştim kendisinden!) doğum günüydü hem de malum anneler günü.
Susu’nun ne kadar büyüdüğünü görmek bana garip geliyor ve cidden bazen aklım almıyor. Yaşı oldu 4. Sanki daha dün doğmuştu. Nasıl tatlı, nasıl komik bir vatandaş kendisi anlatamam. Ve nasıl oluyor bilmiyorum ama hep mutlu. Bir de aşırı derecede uslu. Hatta bazen onun uslu oluşundan ben yoruluyorum. İyi ki var ve iyi ki doğmuş…
Ve anneler günü… Annem benim içim hayattaki en değerli varlığım. Tabii bunun yanında zaman zaman en kızdığım, en küstüğüm insan da kendisi. Zaten ancak bir annede hepsi bir arada olabiliyor. Onun dışında kimse sizi onun gibi sevmiyor, onun gibi size anlayış göstermiyor ve size katlanmıyor. O yüzden anne denilen varlık mühim, çok mühim. Çevremde annesinden, babasından nefret eden ya da ettiğini söyleyen tanıdıklarım var nadir de olsa. Ama benim düşüncem hayatta kendi seçimimiz olmasalar da sahip olduğumuz en değerli varlıklar oldukları. Hemen gidin sarılın mesela şimdi onlara…