Daha yeni, “30 yaşında olmuş olmak absürd geliyor” derken kendimi 31’de buldum iyi mi? “Zaman ne de hızlı keh keh” geyiklerine çok girmek istememekle beraber öyle olduğu aşikar. Geçen sene aynen şöyle demişim: “Neden bilmiyorum ama 30’un çok acayip bir yaş olacağına inanıyorum (“demişim de olmamış” demem umarım seneye!).” Valla oldu, billa oldu. Gerçekten acayip bir yaş oldu. İyi anlamda diyemeyeceğim… Kötü anlamda demek de çok ayıp olur… Komple acayipti işte.
30 yaşımda genel olarak her şeyden çok sıkıldım. Ama öyle böyle değildi. “Bitse de gitsek” dediğim çok zaman oldu. Ama bir yandan da “hayıııır bir yaş daha büyümek istemiyorum!” dediğim çok daha fazla zaman oldu… Ben yine çoğunlukla ben gibiydim, “üf şu huyum çok değişti” diyeceğim sadece tek bir şey var o da artık bazı konularda umursamaz oluşum. Bazı şeylere çok da değer vermiyorum artık. Değer vermemek değil de ne bileyim böyle “amaaaan” diyorum. Bu hiç iyi bir özellik olmadı. Hatta umarım geçici bir değişikliktir bu. Öyledir di mi ya?
Fakat yine de şöyle bir toparlayacak olursak; bol bol eğlendim, bol bol ağladım, bol bol kahkaha attım, bol bol küfrettim. Büyüyeceğimi zannederken 20 yaşımda yapmadığım şeyleri yaptım. “Biz” olmayı çok seven bir insan olarak maalesef ki “ben” olmanın zorunluluğunu anladım. Aşırı mide bulandırıcı bir yaştı. Ama bir o kadar da komikti. Adeta şizofren bir yaş.
Doğum Günü…
Bu sene ne parti yaptım ne de bir şey. Ne yalan söyleyeyim hiç içimden gelmedi. Benim için gayet core ekip (bkz. Sipahi, Mededi, Lil, Rü, Muraz, Çiçeks, Kerims, Dönis, Şafako) Astek’te rakı içtik, sohbet ettik, güldük, eğlendik, sarhoş olduk, benim için oldukça yeterliydi. Bir daha kim bilir ne zaman partili versiyon yaparım. Buradan sipariş vereyim, bana sürpriz parti yapın. Teşekkürler :p Şaka bir yana herhalde 35’te yaparım artık. 35-40-50… diye gider. Yaşarım di mi o kadar ya?
Ama tabii kutladığımız geceyi Şafako, Sipahi, Lil, Muraz ve uyusa da Rü ile Tabu oynayarak geçirmek, üstüne gitarlar, ukuleleler, tam gününde yine güzel güzel takılmak, “gün bitmeden mum üflemeliyim” deyince spontan cheesecake almak, bir gün sonra annemler ve Susu ile kutlamak harikaydı. Daha n’olsun…
Bir klasik olarak EN’ler…
En ilk kutlayan 3’lü: Şafako, Murat & Çiçek
En teşekkürler: Mededi, Dönis, Sipahi, Rü, Çiçeks, Lil & Şafako
En kahkaha attıran: Muraz
En “İyi ki var”lar: Happy-team
En “Haydi gel içelim”: Rakı
En “N’olur içmeyelim”: Bira
En iyi ki beni yapmışlar: Tabii ki Meral & Turgay!
En doğum günü kızı: Tabii ki ben!
